Την περασμένη Δευτέρα (29/6) ο Κωνσταντίνος Γεωργιάδης από την Κοκκινοτριμιθιά, ετών 97, αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Κύπρου, και όπως δείχνουν τα πράγματα θα ξεκινήσει νέο κύκλο σπουδών. Αυτή η πρόταση από μόνη της αρκεί και περισσεύει για να σε κάνει να αναθεωρήσεις τη ζωή σου. Τα όσα ακολουθούν αποτελούν απλά φλυαρία του γραφών.
Μπορούμε να πούμε στον εαυτό μας ότι πλέον είναι αργά, ότι είχαμε κάποτε την ευκαιρία να γίνουμε αυτό που ονειρευόμασταν, αλλά τη χάσαμε. Μπορούμε να το πούμε στον εαυτό μας. Όχι σε αυτόν.
Μπορούμε να πούμε στον εαυτό μας ότι είναι πολύ δύσκολο να παρακολουθήσουμε ένα σεμινάριο, να μάθουμε μια νέα γλώσσα, να αποκτήσουμε μια νέα ικανότητα που θα μας κάνει πιο πολύτιμους επαγγελματικά (με ότι αυτό κι αν συνεπάγεται). Μπορούμε να το πούμε στον εαυτό μας. Όχι σε αυτόν.
Κωνσταντίνος Γεωργιάδης, ετών 97, απόφοιτος της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών του Παν. Κύπρου
Μπορούμε να πούμε στον εαυτό μας ότι δεν χρειάζεται να επενδύουμε συνεχώς στην αυτοβελτίωση κι ότι βελτιωθήκαμε ήδη αρκετά, καθώς μετρούμε ένα – ένα τα αδύναμα σημεία μας και τα δικαιολογούμε. Μπορούμε να το πούμε στον εαυτό μας. Όχι σε αυτόν.
Μπορούμε να πούμε στον εαυτό μας ότι το καλύτερο που μπορεί να κάνει με τη ζωή του είναι να αποβλακώνεται σε οθόνες. Μπορούμε να το πούμε στον εαυτό μας. Όχι σε αυτόν.
Εν τω μεταξύ, αυτός θα απορροφά τη μία γνώση μετά την άλλη, χωρίς να υπερηφανεύεται γι’ αυτό, χωρίς να ποζάρει με πτυχία, και χωρίς να επαναπαύεται. Ήσυχα και διακριτικά, θα γηράσκει αεί διδασκόμενος, παραδίδοντας κι αυτός με τη σειρά του μαθήματα σε όλους εμάς.
Μαθήματα υπομονής, δύναμης, αυτοκυριαρχίας. Μαθήματα προερχόμενα από έναν 97χρονο που ξέρει καλύτερα από πολλούς από εμάς τι σημαίνει πείσμα, στόχος, κίνητρο, θυσία. Ας εμπνευστούμε από αυτόν!
